Υπό τις παρούσες διεθνείς συνθήκες παγκοσμιοποίησης της οικονομίας αλλά και ενίσχυσης των κινδύνων αποσταθεροποίησης και ανασφάλειας η σωστή διαχείριση επιλογών και αποφάσεων στον κύκλο ηγεσίας μπορεί να συμβάλλει σε μία αρμονική σύζευξη διαχείρισης, διοίκησης και αποτελεσματικότητας στο πλαίσιο μιας πολυεπίπεδης διακυβέρνησης μέσω της εταιρικής και της κοινωνικής ηγεσίας.
Κάθε στιγμή, η οποία αποτελεί την μοναδική εκείνη πινελιά που δημιουργεί την κουκίδα της ζωής, καλούμαστε όπως αποφασίσουμε ή επιλέξουμε. Δύο λέξεις τόσο απλές αλλά συνάμα τόσο επικίνδυνες μιας και αποτελούν τις γέφυρες και τους συνδετικούς κρίκους του παρελθόντος, του παρόντος και φυσικά του μέλλοντος.
Οι τρεις αυτές χρονικές οντότητες στοιχειοθετούν τρεις ομόκεντρους κύκλους μέσα στους οποίους η διοχέτευση αποφάσεων και επιλογών βρίσκει δρόμους, ανοίγει διόδους επικοινωνίας του ανθρώπου με τον κοινωνικό περίγυρο αλλά και με το ιδιαίτερο και βαθύτερο εγώ του.
Η λέξη «δεδομένο» είναι αρκετά παρεξηγημένη μιας και αποκλείει το τυχαίο, τη φυσική επιλογή και προωθεί μία κατάσταση η οποία έχει παγιωθεί με αμφισβητούμενα αρκετές φορές δεδομένα και στοιχεία.
Το σύστημα της ηγεσίας το οποίο αποτελεί καινοτομία σε μία ορθολογική αλλά παράλληλα και προβλεπτικής ματιάς διαχείριση των αποφάσεων και των επιλογών είναι ο συνδυασμός καταστάσεων, συγκυριών και εκμετάλλευσής τους σε πραγματικό χρόνο.
Η δυνατότητα λήψης επιλογών και διαδικασιών πρέπει να υποστηριχθεί ως ένα θέμα το οποίο κρίνεται λόγω διαθεσιμότητας και επίβλεψης. Είναι εφικτό να γνωρίζουμε το πόσο ικανό είναι κάποιος να γνωρίζει πριν οδηγηθεί σε μία απόφαση ή πόσο γνώριμος είναι με τα ιδιαίτερα στοιχεία που οφείλουν να ενυπάρχουν για να οδηγηθεί στη λήψη αυτή.
Η αντικειμενικότητα με την οποία δύναται να γίνει αυτό αποτελεί θεματική ενότητα προς διερεύνηση μιας και στην ουσία δεν μπορούμε να έχουμε γνώση του τι υπάρχει και τι πιθανώς να ταιριάζει στη συγκεκριμένη κατάσταση καθώς και στην προσωπικότητα του ατόμου.
Συμπληρωματικά, αλλά όχι σε δεύτερη βαθμίδα, βρίσκεται το σύνολο των επιθυμιών, των στόχων και των ονείρων ή απόψεων που καλύπτει η απόφαση αυτή.
Ποια όμως είναι η δομή στην οποία μπορεί να κινείται το όλον και γιατί υπάρχει η προετοιμασία του είναι και του εσωτερικού ψυχικού κόσμου μέσα στον οποίο εδράζεται όλη εκείνη η πορεία της ανθρώπινη ύπαρξης; Η διαδικασία της εκμετάλλευσης όλων εκείνων των πόρων και των πολλαπλών καταστάσεων που λειτουργούν κάποιες φορές ως κύτταρα ξενιστή μέσα στην διόγκωση των πληροφοριών και της φιλοσοφικής πραγματικότητας διαπνέουν ένα περιβάλλον και έναν τομέα ευθύνης που κινεί την σφαιρικότητα όλης της αναπτυξιακής και εξελικτικής πορείας τόσο της ανθρώπινης αξιοπρέπειας όσο και της προδιάθεσης όλων των εγκατεστημένων προγραμμάτων μέσα στο μηχανισμό άμυνας και αυθυπαρξίας.
Είναι ορθό πιθανώς να λεχθεί ότι η εξυπηρέτηση της προεργασίας και της εικονικής πραγματικότητα που άγεται στη συγκεκριμενοποίηση της πρακτικής προσέγγισης των διαβουλεύσεων έγκειται σε μία ολοκλήρωση αλλά συνάμα και συμπλήρωση της όλης προέκτασης των εκτάσεων της ψυχολογικής υποστήριξης του τμήματος που ενυπάρχει μέσα στο υπό όφελος κρινόμενου πράγματος.
Η βελτίωση της διαλεκτικότητας που εδράζεται μέσα σε μία διαδικασία περισσότερο ενοποιητική παρά διαχωριστική θα μπορούσε να λειτουργήσει μέσω φυγόκεντρων δυνάμεων και παράλληλων κύκλων. Η ομαλοποίηση όμως αυτή των ταχυτήτων μπορεί να προσχωρήσει σε μία διαφορετική άϋλη προοπτική η οποία είναι διπλής οντότητας και προσχώρησης μιας η δυναμική τέτοιων εξελίξεων δύναται να οδηγήσει σε έναν ολοκληρωτισμό πέρα από τα όρια.
Το σημαντικό κριτήριο είναι αυτό της στοχοθεσίας ήτοι του πλήθους εκείνων των δομών που τείνουν ως προς μία διαδικασία εξακολούθησης η οποία δύναται να οδηγήσει σε έναν δρόμο κατάκτησης. Αποτελεί έναν φλογοβόλο ορίζοντα μέσα στον οποίο μπορεί να υπάρχει μία ροπή κίνησης προς τα εμπρός αλλά με ταυτόχρονη εμβάθυνση η οποία μπορεί να καθοδηγήσει και να προβάλλει το μοίρασμα τόσο της πρόσβασης όσο και της διόδου επικοινωνίας με το όλον.
